به گزارش امتداد، محبوبه راه‌پیما شاعر جوان، شعر تازه‌ای برای مادر سروده است.
در ادامه این چهارپاره را می‌خوانیم؛
*
مادرم ساده، مهربان و صبور
روزها را شکسته شد با غم
پیش چشم همیشه خندانش
قد کشیدیم و آب شد کم کم
*
چشم‌هایش ستاره اشک‌اند
مادر من عصاره غم‌هاست
در سرم مثل باد می‌گذرد
مادرم… آه مادرم تنهاست
*
مادرم دردهای بی پایان
بار سنگین نشسته بر شانه
جذب کرده مرا به تنهایی
امپراطوریِ همین خانه
*
مادرم شعر هست و آرامش
مادرم آسمانِ بخشنده است
هر بهاری که می‌رسد هر سال
نگران بهار آینده است
*
سال‌ها از بهار لبریزم
گرچه ترسم عبور طوفان است
چون دماوند، غصه مادر،
زیر برفی صبور پنهان است
*
سایه مهر مادرم مانده
بر سرم، روز و شب خدا را شکر
نعمت و برکت است در دنیا
شادم از نعمتت، خدایا! شکر…